Trzecia.

Zajadam lody. Niepowinnam. Bo moje krągłości, są coraz lepiej zaakcentowane, a coraz trudniejsze do ukrycia. I M. niby śmiechem, żartem, a najbardziej słownym uszczypem lubi to podkreślać.

Phi, sam ćwiczy dopiero od miesiąca. Noooo, ale ćwiczy. Fakt.

I trzyma się swojego postanowienia, czyli śniadanie z prawiepieczywem (wafle ryżowe), koktajle, woda niegazowana. Więcej gotowaniny, niż smażonego...

Te lody to na zgodę.

Tiramisu, które ma zamknąć buzię. Sztucznym pocałunkiem.

O przewrotności!

Zadziałało.

A nie powinno. Choć głupio tak się gniewać.

W zasadzie o coś poszło. O nic.

O przecinki i kropki w niewłaściwych miejscach. O brak wyjątkowości w TYM dniu. O wyjście do kina, którego nie było. O nie taki dzień, jaki miałam w myślach.

Ale czyja to wina?

I tak było dobrze. Najlepiej, jak mogło.

Rano, od 'wirtualnej' koleżanki (J.) otrzymałam przemiły sms.

Upomniałam się o swoją resztę.

Starsza ani w autobusie chciała mi ustąpić swoje miejsce (Boże! To pewnie ten brzuch. Nieciążowy. I dziwnie zarumieniona twarz. Nie wiem co to...).

Jadłam - po raz pierwszy w tym roku – czereśnie. Pyszne!

Zamówiłam śliczny czerwony płaszczyk w tchibo.

Chyba mamy miejscówkę w Zakopanem. Dzięki J.

Mamy siebie.

Ja wiem, że to dar.

M. pomimo (…), albo dlatego. Kocham :*

brzydka ona, brzydki on...

 Moje ukochane, brzydkie sentymenty. Najważniejsze, że w brokacie. ;)